Fiat Barchetta

Patriarca 750 S Mille Miglia Veteran

Rodolfo Patriarca had -net als de meeste lezers van deze tekst- de benzine door zijn aderen stromen. In Italië hebben ze altijd geloofd in gewicht; met zo min mogelijk, zo hard mogelijk! Rodolfo begon zijn benzine-avontuur in de vroege jaren ’30 in zijn eerste werkplaats op de Via Rimini in Rome. Nadat er bekend werd dat Rodolfo de lichte viercilinders als de beste kon bouwen én kietelen, kwam er een opdracht uit voort. Een raceauto bouwen voor Kpt. Musolino. Niet geheel zonder ‘kinderziektes’, de eerste officiële Patriarca werd in haar eerste seizoen (1949) slechts 6e door een keer uitval (DNF).

Ze was echter wél één van de snelste auto’s uit het competitie veld. Zo volgde de vraag vanuit Dr. Sesto Leonardi in 1950; Die wilde er graag twee hebben. Een Berlinetta (met body van Fiana) én een Barchetta. De Barchetta was uniek; het chassis kwam van Gilberto Colombo en de motor van Giannini (G1, aluminium kop en drie dubbel gelagerde krukas). De body was in eerste instantie van Carrozzeria Vergilio Schiaretti di Parma, met ‘open wielen’ en de body als een typisch klassieke ‘sigaar’. Toen er in 1952 regels werden gesteld in de race klasse, werd haar body aangepast naar de huidige; Waardoor ze weer mocht meedoen in haar klasse. Het originele frame van Colombo is volledig onveranderd.

Gentleman driver Sesto Leonardi had een succesvolle race-carrière; Hij sleepte tussen ’36 en eind ’50-er jaren 17 (!) keer de winst binnen in zijn klasse van de Campionato Italiano Classe 750 Sport Internazionale. Met de Patriarca 750 S Barchetta won hij in deze competitie de volgende wedstrijden:

• 1st in class Sport 750, Parma-Poggio di Berceto
• 1st Overall, Circuito di Collemaggio
• 1st Overall, Circuito del Castello
• 1st in class 750, Giro dell’Umbria
• 2nd in class 750, Circuito di Senigallia
• 1st in class Sport 750 Vermicino Rocca de Papa
• 1st in class Sport 750, Catania-Etna
• 1st in class Sport 750, Messina-Colle
• 3rd Overall, Circuito di Modena

In 1953 werd de Patriarca overgenomen door Mr. Scaramella, die haar voor de Mille Miglia opgaf in 1954 met het startnummer #2311. Helaas reed hij hem niet uit en ging te boek als DNF. Gelukkig maakte de 750 het twee weken later goed; Toen finishte ze eerste bij de XI Gran Premio di Napoli. In 1954 kocht Piero Bozzini de Patriarca over en reed wederom de Mille Miglia. Dit maal meer succes; ze finishte als 6e in haar klasse in 1955 met startnummer #034.
In 1986 werd ze overgenomen door Luciano Attardo Parrinello, die met haar in 2010, 2012, 2013, 2016 en 2018 de Mille Miglia met haar reed. Nu is de Patriarca sinds 6 jaar in bezit van de huidige, Nederlandse verzamelaar. Ze is volledig FIA en FIVA gecertificeerd, net als het Mille Miglia certificaat (Registro Mille Miglia Original Participant), wat geldig is tot eind 2026. Een gegarandeerde toelating tot de rally dus!

Dit rijdend stuk Italiaans erfgoed, aangedreven door benzine en veel passie, is nu opzoek naar haar volgende bewaarder. Het liefst rijdt ze de MM weer, want daar is ze uiteindelijk voor gemaakt. Ze is volledig gedocumenteerd en gecertificeerd, dus rationeel is het allemaal uit te leggen. Zien we je snel?